آن کلیدی که راز انسان و هستی و دنیا و نقش انسان را می‌گشاید، در درون خود انسان نهفته است. ما با تفکر و شناخت استعدادها و سرمایه‌ها و شناخت مقدار آن‌ها و شناخت خلقت و آفرینش خود، به شناخت هستی و نقش خود در هستی، پی می‌بریم. مسئولیت و سازندگی، ص۱۴۳.

 آنها که امتداد مستمر خود را شناخته‌اند و در این امتداد، اتصال و پیوند و رابطه خود را با هستی نظام یافته و جامعه مرتبط و نیروهای عظیم خود شناخته‌اند، ناچار به حرکتشان جهتی می‌دهند تا این همه را در بر گیرد. حرکت، ص۴۷.

آدمى در متن قدرت، التهاب فردا را دارد و در بهار، رنج پاييز و هراس زمستان‏ را به دل مى‌‏كشد. اين‌طور نيست كه امكانات و قدرت و ثروت، امن و آرامش‏ را فراهم كند. آن‏جا كه احساس مى‌‏كنى تو يا بهار رفتنى هستيد، چه امنى مى‌‏تواند ريشه بگيرد؟  تطهير با جارى ...

آنها كه در سر چهار راه فصول گاهى شاداب بهار هستند و گاهى خسته‏ پاييز، اگر اين همه را با هم ببينند و اين حركت را احساس كنند، راه مى‌‏افتند و در بهار آماده پاييز هستند و در انتظار زمستان. تطهیر با جاری قرآن، ج۲، ص۸۸.

عدالت این است که از هرکس به اندازه وسعت و سرمایه‌اش کوشش و سود بخواهند.   فقر و نفاق، ص۱۹.

 عاشورا تنها یک ‏روز نيست، بلكه تمامى‏ تاريخ‏ است. همان‌طوركه‏ كربلا تنها یک قطعه خاك نيست. كربلا جغرافياى نامحدودِ اين تاريخ گسترده است.‏ وارثان عاشورا، ص۲۵۳.

مربى آگاه آن نيست كه به جاى افراد فكر بكند و استدلال كند و بفهمد و ببيند. مربى آگاه كسى است كه چشم افراد را باز مى‌كند و پرده‌ها را كنار مى‌زند و فكر را حركت مى‌دهد تا افراد استدلال‌ها را بيابند و بفهمند و زيبايى‌ها را ببينند. مسئولیت و سازندگی، ص۸۸.

ولایت علی، نه علی را دوست داشتن، که فقط علی را دوست داشتن است. غدیر، ص۱۲.

اگر بخواهى به آرزوها پا بدهى و نرمى كنى، تو را مى‌‏برند.  و اين است كه بايد قربانى‏ كنى.  بايد اين آرزوها را قطع و رمى كنى. حقیقت حج، ص۲۲.

براى نقد هدف‌‏ها از دو راه مى‌‏توانم شروع كنم: يكى سنجش هدف‏‌ها با خودم؛ ديگر، سنجش آنچه كه يک هدف مى‌‏دهد، با آنچه كه مى‌‏ستاند. روش نقد، ج۱، ص۴۴.