شكل تبليغ نيز امروز دچار محدوديت به افراد خاص، لباس مشخص و ماههاى معين شده است و صرفاً در منبر و محلهاى معلوم و در شكلهاى دستهجمعى تدارك مىشود در حالى كه تبليغ وظيفه هر مؤمنى است كه به حق رسيده. و نياز به طبيب و رهبر محدود به ماههاى خاص نمىشود و تبليغ را نبايد به منبر و ساعت و جمعيت وابسته كرد؛ كه رسول خدا (ص) چنين نمىكرد. هر كجا استعدادى هست و موقعيتى، نبايد آن را وانهاد.
تبليغ در مرحله تفكر و شناخت و ايمان و عشق و رذايل و فضايل عمومى نيست و فقط در مرحله علم احكام و مسائل آن مىتوان به تبليغ دستهجمعى پرداخت. اين شكل از تبليغ، تسلط و آگاهى بيشتر و زرنگى و فراست افزونترى را مىطلبد تا در يك برخورد، درد را و
روحانيت و حوزه: مشكلات و راهكارها، ص: 28
عامل آن را شناسايى كرده و براى درمانش نقشه كشيد و براى انجامش صبورى كرد و حتى به تأليف دلها و تأمين اقتصادى نيز انديشيد و از تأثير محبت و احسان غافل نشد.