«دُعِیتُمْ فِیهِ الَی ضِیافَةِ اللَّه»[1]

میهمانی‌‏ای که خدا در این ماه برای ما دارد، ضیافتی است که هماهنگ با آگاهی و کرامت و قدرت میزبان است.

هر چقدر میزبان آگاه‌‏تر به من و نیازهای من باشد و کریم‌‏تر و نیرومندتر و تواناتر، ضیافتش هم اوج بیشتری می‌‏گیرد.

 خدایی که تمامی ‏نیازهای انسان را می‌‏شناسد و تمامی‏ ابعاد او را می‌‏داند و این کرامت و قدرت هم در او هست، این ضیافت را به پا داشته تا به تمامی ابعاد ما در این ماه رزق بدهد و همین است که فکر و تخیل و عقل و روح و تمامی بدن ما باید در این ماه رمضان رزق بگیرد و از این ضیافت سرشار شود.