«دُعِیتُمْ فِیهِ الَی ضِیافَةِ اللَّه»[1]
میهمانیای که خدا در این ماه برای ما دارد، ضیافتی است که هماهنگ با آگاهی و کرامت و قدرت میزبان است.
هر چقدر میزبان آگاهتر به من و نیازهای من باشد و کریمتر و نیرومندتر و تواناتر، ضیافتش هم اوج بیشتری میگیرد.
خدایی که تمامی نیازهای انسان را میشناسد و تمامی ابعاد او را میداند و این کرامت و قدرت هم در او هست، این ضیافت را به پا داشته تا به تمامی ابعاد ما در این ماه رزق بدهد و همین است که فکر و تخیل و عقل و روح و تمامی بدن ما باید در این ماه رمضان رزق بگیرد و از این ضیافت سرشار شود.