ضرورت حرکت و ضرورت سلوک چیزی است که هر کدام از ما لااقل به خاطر تنوّع‌طلبی همین انسانی که خواسته است راکد باشد، به آن رسیده‌ایم‌.

ذهنیت همان فلسفه و بینش و شهود هنرمند است و زاویۀ دید، نگرش هنری و بیان هنری او.

ناقد باید ارتباط اثر هنری را با هدف آن، به هنرمند نشان دهد.

ادیب و ناقد ما پشتوانه‌ای ندارد، بینش و زاویۀ دید و معیاری ندارد، فلسفه و مشهدی ندارد و همین است که هر روز رنگی می‌گیرد و در هر برخورد، به احساسی جدید می‌رسد.